εκεί και εδώ

Eτοιμαζόμαστε για την παράσταση. Ετοιμαζόμαστε για την παράσταση του μπαλέτου, -που λέει ο λόγος, τετράχρονες πιτσιρίκες που γυρνάνε γύρω γύρω, όλο χαμόγελα και νάζι- και η αγωνία μας έχει κορυφωθεί. Ετοιμαζόμαστε για την παράσταση και μιλάμε για στολές, πουέντ και χορογραφίες, την ίδια στιγμή που ο κόσμος δίπλα μας καταρρέει. Φτιάχνουμε κοτσιδάκια και διαβάζουμε χαρούμενες ιστορίες, την ώρα που κάθε έννοια ανθρωπιάς εξαφανίζεται. Ζούμε σ’ένα σύμπαν παράλληλο και ξαφνιαζόμαστε με ό,τι μας βγάζει από τη γλυκιά μας ζάλη. Ζούμε ενώ άλλοι δεν ζουν, αγαπάμε την ώρα που άλλοι μισούν και κάνουμε ευχές για υγεία και αιώνια ευτυχία.  

Σχεδιάζουμε τις διακοπές του Πάσχα. Πού, πότε και πώς θα περάσουμε λίγες μέρες γεμάτοι ο ένας από την παρουσία του άλλου. Μετράμε μέρες άδειας και ώρες ύπνου, βόλτες με τα παιδιά, στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς . Ονειρευόμαστε γιατί μπορούμε και κάνουμε λίστες με πράγματα που φανταζόμαστε πως θα χρειαστούμε. Ζούμε ενώ άλλοι δεν ζουν, αγαπάμε την ώρα που άλλοι μισούν και κάνουμε ευχές για υγεία και αιώνια ευτυχία.

Τα δεύτερα γενέθλια του μικρού είχαν τρομερή επιτυχία. Κοιτάμε τα δώρα και τις φωτογραφίες και αφήνουμε μικρές φωνές χαράς με κάθε πακέτο που ανοίγει, με κάθε καινούργιο παιχνίδι. Τραγουδάμε και γελάμε δυνατά, δίνουμε μικρά σαλιωμένα φιλιά και κοιμόμαστε αγκαλίτσα να δούμε όνειρα γλυκά. Ζούμε ενώ άλλοι δεν ζουν, αγαπάμε την ώρα που άλλοι μισούν και κάνουμε ευχές για υγεία και αιώνια ευτυχία.   

Και δεν ξέρω αν είναι παρήγορο ή στ’αλήθεια τραγικό που η ζωή πέρα απ’όλα, πάνω απ’όλα, συνεχίζει να συνεχίζεται, που εσύ είσαι εκεί και εγώ είμαι εδώ.