Και τώρα κάτι παλιό, κάτι γνώριμο και αγαπημένο, μια μικρή, πολύ μικρή αφιέρωση στην δεύτερη πανσέληνο του Αυγούστου, στο τελευταίο φεγγάρι του καλοκαιριού, στο μπλε φεγγάρι, στις μπλε νύχτες και σε όσους αρ φιλινγκ μπλου.
(και θυμάμαι κάτι γυμνασιακά πάρτυ, με το χέρι του στην πλάτη να τρέμει και την καρδιά να κλωτσάει στο στήθος. Ωραία χρόνια, ανύποπτα.)
12 σχόλια:
πιστεύεις ότι δεν το είδα καθόλου ?
έχασες ;)
Απλά θέλω να χορέψω... ωραίο κομμάτι διάλεψες!
(ανύποπτα...)
:)
Καλημερένια!
Όχι ακριβώς blue...
http://www.youtube.com/watch?v=_z7X8fbNIkI
:-)
@καναρινάκι, να χορέψεις, να χορεύεις ;)
@Sue, υπέροχο κομμάτι, ευχαριστώ! :)
Και δικό μου αγαπημένο, κλασική αξία!
Ραντεβού με τη γαλάζια πανσέληνο ξανά σε 2,5 χρόνια, καλά να είμαστε!
καλό ή άσχημο ο isaak δεν έπρεπε να ξαναβάλει τη λέξη blue στο στόμα του μετά από το ξενοδοχείο.
@Εύα, καλά να είμαστε να δούμε πολλά ακόμη μπλε φεγγάρια :)
@suncoater, φοβερό κομμάτι, ναι. Ας είμαστε επιεικείς με το παιδί, τα λέει τόσο ωραία ;)
υσ. χάρηκα που πέρασες
Γυμνασιακά πάρτι.... Σίγουρα έχουν περάσει σαράντα χρόνια για σένα από τότε.. Τι τα σκέφτεσαι;;; Για να μελαγχολείς το κάνεις;
@ανώνυμε, θα'χουν περάσει καμιά κατοσταριά χρόνια από τότε και λίγα λέω, αλλά μην ανησυχείς. τη γουστάρω τρελά τη μελαγχολία.
115 ετών και έχεις και blog? Μένω έκπληκτος που έχουν wifi στα γηροκομεία...
Δημοσίευση σχολίου