περιπλανώμενες σαπουνόφουσκες

Ζούμε μέσα σε μικρές ιπτάμενες σφαίρες. Μέσα σε φούσκες που αιωρούνται ψηλά, ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους ενός  μαγικού δωματίου, στο έλεος ενός μικρού ρεύματος αέρα, κάθε φορά που ανοίγει κάποιο παράθυρο. Ζούμε σε πολύχρωμες μπάλες από σαπούνι, ένας-ένας ή και δυο- δυο, τρεις- τρεις μαζί, -σε μικρές ή μεγαλύτερες μπάλες- ανάλογα με το πόσο ψηλό είναι το καπέλο μας ή με το πόσο ανοιχτά είναι τα βήματά μας.

Προχωράμε δίπλα ο ένας στον άλλο και χαμογελάμε με αγάπη ή προσπερνάμε με αδιαφορία, πλησιάζουμε και απομακρυνόμαστε ξανά και ξανά με χορευτικές κινήσεις, φοβούμενοι πάντα μη τρακάρουν οι φούσκες μας, μη σπάσουν απότομα αφήνοντας μας στο έλεος μιας ελεύθερης πτώσης πιο τρομακτικής από κάθε ρεύμα αέρα. Ερχόμαστε κοντά όσο πρέπει για να ανταλλάξουμε συνταγές μαγειρικής ή ευχές για αιώνια ευτυχία και στριφογυρίζουμε χαρούμενοι, βουίζοντας σαν μικρές μέλισσες, κάθε φορά που μοιραζόμαστε ένα τραγούδι ή ένα δροσερό ποτήρι κρασί.

Αγγίζουμε ο ένας τον άλλο μέσα από μια λεπτή επιφάνεια γλυκερίνης, γράφουμε μηνύματα στον αέρα με το δάχτυλό μας και αφήνουμε μικρά φιλιά να κρέμονται από τις κουρτίνες μας. Κοιταζόμαστε με αμηχανία και περιμένουμε, περιμένουμε και κοιταζόμαστε και κάπου κάπου φυσάμε με δύναμη προς την κατεύθυνση της λογικής ή της τρέλας μας, κόντρα στα ρεύματα του αέρα,  βάζoντας τη θέλησή μας πάνω απ’τη δύναμή τους.

Ζούμε μέσα σε μικρές πολύχρωμες φούσκες που αιωρούνται παρέα με μικρά σωματίδια σκόνης, ανάμεσα σε λεπτά νήματα φωτός. Ζούμε δίπλα δίπλα και περιμένουμε τη μαγική -μια στο τόσο- στιγμή, που οι μικρές ή μεγάλες φούσκες μας θα έρθουν κοντά η μία στην άλλη, θα ενωθούν με μια φιγούρα λίγο αδέξια, για να γυρίζουμε πια παρέα τον κόσμο, ψάχνοντας τη μία άκρη του ουράνιου τόξου ή ό,τι άλλο επιθυμήσουμε.