Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Μ’ανοιχτό πουκαμισάκι

Γυρίζω απ’τη δουλειά και βρίσκω το σπίτι άδειο. Ο Σ. πήγε βόλτα τα μικρά και μου άφησε έτσι, ένα δίωρο να χαζομαζέψω το σπίτι και να κάνω ένα γρήγορο ντους. Καθαρίζω το πρόσωπό μου, γαλάκτωμα, λοσιόν, κρέμα δροσερή, για μια ενυδάτωση παραμυθένια. Απολαμβάνω την ηρεμία γύρω μου και τις κυκλικές κινήσεις των δαχτύλων πάνω στο δέρμα, αλλά έχω ήδη πάρει τηλέφωνο “να προσέχετε, να μην αργήσετε, μη χτυπήσετε πάλι”. Σε λίγο δέχομαι και εγώ τηλέφωνο απ’τη δική μου μαμά, “να τρως, να μην κουράζεσαι” λέω “ναι μαμά”  και χαμογελάω στον εαυτό μου, κουνώντας σιγά το κεφάλι.

Ανοίγω την τηλεόραση και με μισό μάτι παρακολουθώ τις ειδήσεις. Έχω πολύ καιρό να μάθω ειδήσεις από την τηλεόραση και σχεδόν διασκεδάζω. Γελάω με την ανταλλαγή δηλώσεων Βορίδη – Βενιζέλου και τις παρεμβάσεις ΓΑΠ και Μητσοτάκη. Ακούω τις δηλώσεις Πολύδωρα και δεν ξαφνιάζομαι, ούτε λίγο δεν παθαίνω. Ούτε μια σταγόνα έκπληξης δεν πετάγεται στο πρόσωπό μου. Μεγαλώνω; Μαθαίνω; Σίγουρα, μεγαλώνω.  Ίσως, μαθαίνω.

Αυτό τον καιρό διαβάζω το «Η Κλάρα στο μισοσκόταδο» και μου αρέσει πολύ. Έχω δυο - τρία βιβλία, που περιμένουν στο κομοδίνο μου να τα διαβάσω, και κάνα δυο στα υπ’όψιν να αγοράσω, αλλά δεν ελπίζω σε τόσα πολλά. Τα πιτσιρίκια σπάνια κάθονται φρόνιμα για πάνω από δεκαπέντε λεπτά συνεχόμενα και πάντα υπάρχει κάτι άλλο, που πρέπει πρώτα να κάνω.

Φύγαμε για λίγες μέρες και κατάφερα να ξεκουραστώ και να κάνω και κανένα μπάνιο. Πήρα χρώμα και μισό κιλό και βαθιές θαλασσινές ανάσες. Πρώτη φορά πάω διακοπές μέσα στον Ιούνιο και χάρηκα τις ήρεμες παραλίες και την καθαρή θάλασσα. Νιώθω να έχω γαληνέψει, και η σκέψη μου πετάει ανάλαφρα τριγύρω. Τα μικρά χόρτασαν άμμο, άμμο στο σώμα, τα μαλλιά, στα μάγουλα, άμμος και αλάτι να κρέμεται απ’τα τσίνορά τους. Και παγωτό βανίλια. Σε πιτσιλιές. Ολ αράουντ. Εγώ χόρτασα ύπνο και ξεκίνησα ένα όμορφο καλοκαίρι.


Καλοκαίρι. Μ’ανοιχτό πουκαμισάκι σ’άλλα μέρη.





Δεν υπάρχουν σχόλια: