mains de pluie

Κάπου που δεν ταξίδεψα ποτέ, πέρα από κάθε εμπειρία,

είναι η σιωπή των ματιών σου: στις εύθραστες

χειρονομίες σου υπάρχουν πράγματα που με αγγίζουν

ή δεν μπορώ να τ’αγγίξω επειδή είναι πολύ κοντινά

καθένα από τα φευγαλέα σου βλέμματα με διαβάζει άκοπα

ακόμα κι’αν κλείσω σαν μια γροθιά,

θα μπορέσεις να με ανοίξεις φύλλο φύλλο όπως η άνοιξη

(με το επιδέξιο μυστικό της άγγιγμα) το πρώτο τριαντάφυλλο

αν όμως επιθυμείς να με κλείσεις, έτσι θα κλείσουμε εγώ

και η ζωή μου, όμορφα και ξαφνικά

σαν την καρδιά του λουλουδιού που ονειρεύτηκε

να πέφτει σιγανό παντού το χιόνι

τίποτα σ’αυτό τον κόσμο δεν μοιάζει

με τη δύναμη της έντονης τρυφερότητάς σου

που η υφή της με προσελκύει με τα χρώματα του τόπου της

εκπνέοντας σε κάθε της ανάσα το θάνατο και την αιωνιότητα

(δεν ξέρω τι είναι αυτό σε σένα που κλείνει και ανοίγει.

Υπάρχει κάτι μέσα μου σαν να βρίσκει την απάντηση

στη φωνή των ματιών σου, πιο βαθύ απ΄τα τριαντάφυλλα)

κανείς, ούτε η ίδια η βροχή, δεν έχει τόσο μικρά χέρια

Somewhere I have never travelled

E.E.Cummings

έτσι όπως βρίσκεται μεταφρασμένο στις σελίδες του

“Η βροχή στα χέρια της” W. Fleischhauer