Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Fake it

Aς προσποιηθούμε, ας προσποιηθούμε για μια στιγμή ότι βρισκόμαστε στο γήπεδο. Παίζει η ομάδα μας, η ομαδάρα, η τρέλα μας, η λατρεία, η καύλα, με τον αιώνιο αντίπαλο. Το παιχνίδι είναι κρίσιμο. Παίζεται το πρωτάθλημα, η έξοδος στο Ch. League, το γόητρο, η περηφάνια και η Ιστορία της ομάδας και των οπαδών της, η Ιστορία μας.
Ξαφνικά και ενώ ο αγώνας είναι ισόπαλος, κάπου στο 87’ ο *#**^$** διαιτητής σφυρίζει πέναλτι. Το πέναλτι είναι κάλπικο, μέχρι και το χορτάρι το είδε, αλλά ο *&*&#$** απτόητος. Η ομάδα εκτελείται από τα έντεκα μέτρα, το όνειρο γίνεται συντρίμμια και πρέπει τώρα να ανεχτούμε τα ζήτω των άλλων, τα γελοία τους συνθήματα και τις βλακόφατσές τους ενώ πανηγυρίζουν μια νίκη σικέ.
Ας προσποιηθούμε για ένα λεπτό ότι είμαστε στο γήπεδο, χάσαμε με κάλπικο πέναλτι και νιώθουμε τελείως μλκς. Ας προσποιηθούμε κάτι τόσο απλό.
Και ίσως τότε βγούμε πιο εύκολα στους δρόμους.

2 σχόλια:

Χαμένο Επεισόδιο είπε...

Όντως αυτό θα ήταν ένα εξαιρετικό τριπάκι για να πειστούμε. Αλλά βέβαια υπάρχει και η περίπτωση οι περισσότεροι να είναι από την μεριά της αντίπαλης ομάδας. :-)

karagiozaki είπε...

@επεισόδιο, στην συγκεκριμένη φαντασίωση-πραγματικότητα, είμαστε όλοι χαμένοι. ;)